دی ماه حالا برای ما بچه های انقلاب بوی بهمن گرفته است، دوست داریم ۹ دی برویم راهپیمایی و با هم تجدید خاطره کنیم، کیک و ساندیس بخوریم و نی ساندیس هایمان رو فرو کنیم در چشم منافقان.
یکی به ما می گفت اون جوون های دوران محمدرضا پهلوی (شما بخوان شاه خائن به منافع وطن) بودن که زمان جنگ تحمیلی رفتن از مملکت دفاع کردن[۱]، الان این جوون های فُکلی جنگ بشه کلامون پس معرکه اس! که ی یک دشمن[۲] اومد تو یه محله شهر یه توهینی به نوکران اباعبدالله کرد… ینی تمام توانش همین بودآ؛ اونوقت همون جوان های فکلی، ۹ دی با چنان غیرتی اومدن تو میدون که سوراخ موش نایاب شد.
ی روز دیگه هم وقتی صدای «هل من ناصر» از جوار حرم بانو حضرت زینب سلام الله علیها بلند شد.. «کلنا عباسک یا زینب» شعر ناب زبان جوانان ما شد، در باز شهادت بازتر شد، که شهادت در راه دین و وطن و مبارزه با خصم برای جوانان و زنان و مردان ایران زمین در طول تاریخ افتخار است و حالا هر روز گل های پرپری هدیه به غیرت زینبی می شود و این جوانان ، سربازان وطن و سربازان امام خامنه ای هستند و خواهند بود.
[۱] بحث اینکه آن ها جوانان هیئت های مذهبی پنهانی بودند نه جوان رژیم باشد برای بعد
[۲] از اون عدوها که می شوند سبب خیر اگر خدا خواهد
پاپی نژاد