بسم الله الرحمن الرحیم
قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ، مَلِکِ ٱلنَّاسِ، إِلَهِ ٱلنَّاسِ، مِن شَرِّ ٱلوَسوَاسِ ٱلخَنَّاسِ، ٱلَّذِی یُوَسوِسُ فِی صُدُورِ ٱلنَّاسِ، مِنَ ٱلجِنَّهِ وَٱلنَّاسِ
یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک
یا الله یا محمد یا علی یا فاطمه یا صاحب الزمان الدرکنی و لاتهلکنی
زیارت امام رضا و ثواب آن
قال ابوالحسن الرضا (ع): من زارنی علی بعد داری و شطون مزاری آتیته یوم القیامه فی ثلاث مواطن حتی اخلّصه من اهوالها: اذا تطایرت الکتب یمیناً وشمالاً وعند الصراط وعند المیزان،
امام علی بن موسی الرضا (ع) فرمود: «هرکس مرا زیارت کند، با اینکه زیارتگاه من دور است، من روز قیامت در سه جا به دیدار او میآیم تا او را از ترس و وحشت آن جاها نجات دهم: هنگامی که پرونده اعمال انسانها به دست راست یا چپ آنها داده میشود؛ نزد پل صراط و هنگام بررسی اعمال نزد میزان و ترازو»
شرط قبولی زیارات چیست؟
این حدیث امید بخش را بارها شنیده ایم و با آن اشک ریخته ایم اما مکررا برای تذکر به خودم و عزیزان عرض می کنم معرفت شرط قبولی همه روضه ها و زیارت های ماست و روضه ربانی اساسش بر کسب معرفت است ان شاالله.
حدیث پیامبر درباره زیارت امام رضا
امام صادق از اجداد خود و آنان از پیامبر
اکرم نقل کردهاند که رسول خدا فرمود :ستُدفن
بضعه منی بأرض خراسان، لایزورها مؤمن إلا اوجب الله له الجنه وحرّم جسده علی النار ،
بهزودی پارهای از تن من در سرزمین خراسان دفن میگردد، هر مؤمنی او را
زیارت کند، خداوند بهشت را برای او واجب کرده و جسم او را بر آتش جهنم حرام میکند.
توجه کنیم که شرط این توفیق زیارت مومن بیان شده است.
حدیث امام صادق درباره زیارت امام رضا و شرط قبولی آن
در جای دیگر امام صادق (ع)فرمود: یقتل حفدتی بأرض خراسان فی مدینه یقال لها طوس، من زاره إلیها عارفاً بحقّه اخذته بیدی یوم القیامه وادخلته الجنه وان کان من أهل الکبائر:
نوهام در سرزمین خراسان، در شهری که به آن طوس گفته میشود، کشته میگردد. کسی که او را زیارت کند، درحالیکه عارف به حق او باشد، من روز قیامت دست او را میگیرم و او را وارد بهشت میکنم.
توجه بفرمائید یک مثال مادی این دنیایی دم دستی که برای ما قابل درک است بزنم، درباره این عارفا بحقه، شما به دیدار یک بزرگی می روید، مسئولی، مدیری خب نسبت به شناختی که از ایشان داری از آن فرد طلب می کنی مثلا میگی آقا یک وام ۵ میلیونی به ما بده اما دوستتون که سطح ارتباط اون آقا رو میشناسه از ایشون طلب یک وام ۵۰۰ میلیونی می کنه، هر دو وام با عوض یا بلاعوض رو دریافت می کنند اما آن کجا و این کجا، لذا وقتی ما به زیارت اهل بیت علیهم السلام می رویم قطعا هیچ کدام بی نصیب نمی مانیم اما خب هر کدام به قدر معرفتمان کاسبی می کنیم.
زندگینامه امام رضا
در بحث معرفت به آقا علی بن موسی الرضا حالا امروز ما یک مرور کوتاهی بر زندگی امام خواهیم داشت. معمول شده در بین ما بیشترین شناخت ما نسبت به آقا برمی گردد به مدتی که امام به سمت خراسان آمدند حدیث مشهور سلسله الذهب در نیشابور که حضرت می فرمایند: کلمه لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی بشروطها و انا من شروطها و مناظراتی که حضرت در دربار مامون داشتند که ما خیلی هم به محتوای آن مناظرات مسلط نیستیم و اینها در فیلم ولایت عشق هم به نمایش گذاشته شد. که کل این قضایا حدود ۳ سال از عمر ۵۵ ساله امام و امامت ۲۰ ساله امام را شامل می شود.
امام علی بن موسی بن جعفر ولادت در مدینه ۱۱ ذی القعده ۱۴۸ … شهادت به دست مامون آخر صفر ۲۰۳ در طوس و در بقعه هارونیه دفن شدند
مادرشان یکی از همسران امام موسی کاظم : نجمه خاتون یا تکتم
دو همسر برای امام رضا ذکر شده یکی سبیکه یا خیزران که مادر امام جواد ع هستند و احتمالا ام حبیبه دختر مامون
فرزندان: تنها فرزند امام که شیخ مفید- ابن شهر آشوب و طبرسی و … محمد بن علی هست، اما امام زاده حسین در قزوین هم برخی گفته اند فرزند بلافصل امام رضا می باشد. که کلا چون تاریخ خیلی دقیق نوشته نشده یا در طول سالیان کم و زیاد شده این نکات و اتفاقات خیلی عجیب نیست.
القاب: رضا – عالم آل محمد – رئوف- کنیه ابوالحسن (ثانی)
مدت امامت امام رضا و حکومت داری ایشان
۱۴۸ متولد شدند، سال ۱۸۳ یعنی در ۳۵ سالگی به امامت رسیدند تا حدود سال ۲۰۳ یعنی ۲۰ سال امامت داشتند.
این ۲۰ سال امامتشان هم زمان با ۳ خلیفه عباسی بود:
- تا سال ۱۹۳ (۱۰ سال) در زمان هارون بود (هارون ۱۷۰ تا ۱۹۳ حکومت)
- ۵ سال حکومت امین
- · ۵ سال آخر حکومت مامون
سفر امام به طوس تقریبا سال ۲۰۰ یا ۲۰۱ بوده است، یعنی توجه کنیم که امام رضا علیه السلام حدود ۱۷ سال از دوران امامتشان را در مدینه بوده اند که خیلی در این باره صحبتی نمی شود که دوران مهم ولایت امام بر حکومت پهناور اسلامی و سازمان وکلای ائمه بوده که نمونه ای برای اداره جامعه می باشد.
تعداد اصحاب شاگردان و وکلای امام رضا ۳۱۹ نفر و بیشتر تا ۸۰۰ نفر ذکر شده، حالا مثلا ما نام دعبل خزائی رو بواسطه شاعر بودنشان شنیده ایم.
زکریا بن آدم که در قبرستان شیخان مدفون هستند از وکلای امام رضا هستند که امام مردم را در مسائل دینی به زکریا ارجاع داده و او را امین در مسائل دین و دنیا معرفی کرده اند و وجوهات را از طرف امام دریافت میکرد در واقع وکلا نماینده اما در منطقه بودند در روایتی آمده است که زکریا قصد داشت از قم خارج شود که امام به او فرمود که چنین نکن زیرا خدا به سبب تو بلا را از اهالی قم دور می کند.
با وجود اینکه وضعیت مسأله امامت در اواخر زندگى موسى بن جعفر علیه السّلام به دلیل زندانی بودن امام، بسیار پیچیده و سخت بود، اما بیشتر اصحاب امام کاظم علیه السّلام جانشینى امام رضا علیه السّلام را از طرف آن حضرت پذیرفتند.
شیخ مفید نام دوازده تن از این اصحاب ائمه را که روایاتى در موضوع تعیین امام رضا علیه السّلام به جانشینى پدر بزرگوارش نقل کرده اند، ذکر مىکند که مهمترین آنها: داود بن کثیر الرقّى، محمد بن اسحاق بن عمّار، على بن یقطین و محمد بن سنان مى باشند.
با این حال باز به دلیل تقیه و نیز فرصت طلبى اشخاصى که اموالى از طرف امام کاظم علیه السّلام از شیعیان گرفته بودند، و همچنین وجود برخى از روایات نادرست که در آنها علایمى را براى منحرف ساختن اذهان از امام علیه السّلام، شناسانده بودند، مشکلاتى به وجود آمد.
شیخ طبرسی اشکال اصلی را مربوط به کسانی می داند که در آخرین حبس امام کاظم که منجر به شهادت آن حضرت شد، اموالی نزدشان جمع شده بود .این اشخاص با پول هایی از امام که نزد خود داشتند و متعلق به امام بود، خانه و غلّات خریدند و وقتى خبر رحلت امام علیه السّلام به آنها رسید، وفات آن حضرت را انکار کرده و در میان شیعه شایع کردند که امام کاظم علیه السّلام نمرده است؛ زیرا او قائم آل محمّد است.
پس از شهادت امام کاظم علیه السّلام، دو گرایش عمده به نامهاى «قطعیه» و «واقفیه» پدید آمد.
قطعیه رحلت امام کاظم علیه السّلام را تأیید کرده و امامت امام رضا علیه السّلام را پذیرفت. اما گرایش واقفیه به بهانه باور نداشتن به درگذشت امام کاظم علیه السّلام بر اعتقاد به امامت یا مهدویت آن حضرت باقى ماند. امام رضا علیه السّلام در روایتى سرنوشت واقفیه را اینگونه بیان فرمودند: «در حیرت زندگى مىکنند و نهایت در حال کفر مى میرند.
موقعیت امام رضا علیه السلام در مدینه، همه ی علما و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی حجاز را تحت الشعاع قرار داد. مردم در همه ی شؤون مادی و معنوی، ایشان را مرجع و پناهگاه خود می دانستند و نور وجود ایشان چون خورشیدی بر قلبها می تابید و روشنی بخش افکار تاریک بود. آن حضرت برای رفع مشکلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مردم، در همه ی امور دخالت می کردند و در متن جامعه قرار داشتند و در امور و مسایل مختلف اجتماعی، هرگز لحظه ای بیتفاوت نبودند؛ به ویژه در دو بعد فرهنگی و سیاسی، تلاش فراوانی داشتند.
آن بزرگوار در گفتگویی با مأمون در خراسان فرمودند:
این که من در اینجا (خراسان) ولیعهد شده ام، از نظر من هیچ گونه بر موقعیت من افزوده نشده است. من در مدینه در موقعیتی بودم که نامه ام به مشرق و مغرب میرفت. بر مرکب خود سوار می شدم و در راه های مدینه عبور می کردم. هیچ کس در آن جا عزیزتر از من نبود و هر کسی حاجتی داشت، آن را از من می طلبید و تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین می کردم.
پس از شهادت امام موسی بن جعفر هارون از جهت اینکه بداند آسیبی از سمت ابوالحسن او را تهدید می کند گروهی را فرستاد احوالات او را بررسی کنند که ….. ص ۸۱۰ و ۸۱۱ کتاب انسان ۲۵۰ ساله، حلقه سوم …
رسول خدا فرمود:ستدفن بضعه منّی بخراسان مازارها مکروب إلّا نفّس الله کربته ولامذنب إلّا غفر الله ذنوبه: بزودی پارهای از تن من در خراسان دفن میگردد؛ هیچ غمگینی او را زیارت نمیکند، مگر اینکه خداوند غم و اندوه او را میزداید و هیچ گناهکاری به زیارت او نمیرود، جز اینکه خداوند گناهان او را میآمرزد.
التماس دعا
روضه ربانی، ولادت امام رضا ۱۴۴۵