سلام آقا!
سلام بر شما ای تنها باقیمانده از سلاله ی پاک احمدی و تنها امید مظلومان عالم!
ما با شما به اوج سعادت می رسیم! می رسیم به اوج کمال بشری که خطابمان کنند یا ایتها النفس المطمئنه….! عزت با شما معنا دارد! هر کس که با شما باشد رخساره اش آبرو می گیرد در محضر حضرت حق!
“آقا بیا”! یعنی همه ی زندگی مان برای تو! یعنی ما از نبودنت قلبمان رنجور است و خسته! شاید راست نگوییم … اما کودکان مظلوم یمن و سوریه و غزه و عراق که راست می گویند! شیعیان نابت که غریبانه با مجاهدت بی شائبه، سالیان درازی است روز را شب می کنند و نجیبانه دم از نبود ساده ترین امکانات زندگی نمی زنند که راست می گویند! قلب مادرانی که مردانه فرزندان خلف خود را راهی میدان نبرد علیه باطل می کنند و وقتی با پیکرهای پاک نازدانه های خود مواجه می شوند می گویند فدای پسر فاطمه (س)! آن ها چه؟! عمری است آبرو مندانه میسوزند از فراغتان!
ماهم عمری است که می سوزیم! همین که قدر گناه هایمان در پیش چشممان خفیف و بی مقدار است! همین که قلبمان از شعله های گناه آن چنان میسوزد و از شما دور می شود که نمی دانیم. آقایی که از هر طرف که بخوانندت باز هم آقایی! الغوث یا مولای یا صاحب الزمان!