دعاى روز دهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
االلهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوکّلین علیکَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْکَ واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیکَ بإحْسانِکَ یاغایَهَ الطّالِبین.
خدایا قرار بده مرا در این روز از متوکلان بدرگاهت ومقرر کن در آن از کامروایان حضرتت ومقرر فرما در آن از مقربان درگاهت به احسانت اى نهایت همت جویندگان.
نقطه اتکای مؤمن (اللهم اجعلنی…)
صحبت در توکل بر خداست . مقام توکل،مقامی رفیع و جایگاه عارفان است. قران کریم فرمود:”مؤمنان باید بر خدا توکل نمایند”(توبه /۵۱) وباز فرمود: “کسی که بر خدا توکل می کند، خداوند برای او کافی است.”(طلاق/۳)
حقیقت توکل، این است که بدانیم مخلوقات ، قدرت رساندن نفعی به خود و انسان ندارند. عطا وبخشش و عدم عطا همه در اختیار خداست. اما انسان متوکل باید از سعی و تلاش باز نه ایستد و برای رفع بدی های و مبارزه با زشتی ها کوشا باشد.
توکل وسبب و اسبا ب، دو اصل اساسی در جهان آفرینش اند.هم توکل لازن است ، و هم تحصیل سبب ووسیله…
رستگاران نزد خدا (فائزین)
“فائزین ” جمع “فائز” از “|فوز” به معنای رستگاری و نجات وفلاح است. حضرت امیر (ع) با شهادت خود، به آرزوی دیرینه رسید و فرمودند : “فزت و رب الکعبه” تمام فوز و رستگاری و نجات در پیروی از امامان معصوم است. در زیارت جامعه کبیره می خوانیم :” به پیروزی کامل و سعادت نهایی،کسی نایل خواهد شد که به ائمه معصوم متمسک و متوسل شود. در چنین حالی از اطاعت و پیروی، به ایمنی سرورآمیز خواهد رسید.”
نزدیکان در گاه خدا (مقربین)
سعادت آدمی در نزدیک شدن به مقام پروردگار عزیز است. خداوند جا ومکان ندارد و لی منظور نزدیک شدن از نظر اخلاق و صفات حسنای اللهی است. هرکس اخلاق نیک وصفات پسندیده اش بهت وزیبا تر وروشن تر باشد، مقامش و تقربش به پروردگار زیادتر است.
…آیات خطاب به مومنین(جزء دهم)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتُوا وَاذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیرًا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ(انفال/۴۵)
ای اهل ایمان! هنگامی که [در میدان نبرد] با گروهی [از مشرکان و کافران] برخورد کردید، ایستادگی نمایید و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید.(۴۵)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَکُمْ وَإِخْوَانَکُمْ أَوْلِیَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَ عَلَى الْإِیمَانِ ۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ(توبه/۲۳)
ای اهل ایمان! اگر پدرانتان و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دهند، آنان را دوستان و سرپرستان خود مگیرید؛ و کسانی از شما که آنان را دوست و سرپرست خود گیرند، هم اینانند که ستمکارند(۲۳)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلَا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ(توبه/۲۸)
ای اهل ایمان! جز این نیست که مشرکان پلیدند؛ پس نباید بعد از امسال به مسجدالحرام نزدیک شوند؛ و اگر [به سبب قطع رابطه با آنان و تعطیل شدن داد و ستد با ایشان] از بی نوایی و تنگدستی می ترسید، خدا اگر بخواهد شما را از فضل و احسانش بی نیاز می کند؛ یقیناً خدا دانا و حکیم است(۲۸)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ کَثِیرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ۗ وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّهَ وَلَا یُنْفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ (توبه/۳۴)
ای اهل ایمان! یقیناً بسیاری از عالمان یهود و راهبان، اموال مردم را به باطلل ]و به صورتی نامشروع] می خورند و همواره [مردم را] از راه خدا بازمی دارند؛ و کسانی را که طلا و نقره می اندوزند و آن را در راه خدا هزینه نمی کنند، به عذاب دردناکی مژده ده(۳۴)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِیتُمْ بِالْحَیَاهِ الدُّنْیَا مِنَ الْآخِرَهِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَهِ إِلَّا قَلِیلٌ(توبه/۳۸)
ای اهل ایمان! شما را چه عذر و بهانه ای است هنگامی که به شما گویند: برای نبرد در راه خدا باشتاب [از شهر و دیارتان] بیرون روید؛ به سستی و کاهلی می گرایید [و به دنیا و شهواتش میل می کنید؟!] آیا به زندگی دنیا به جای آخرت دل خوش شده اید؟ کالای زندگی دنیا در برابر آخرت جز کالایی اندک نیست.(۳۸)
منابع :پیام رستگاران؛علی ثقفی/ سایت تبیان/پایگاه تخصص ترجمه قران کریم