در حلقه ی گشاده ی شاگردانت، جا برای همه ی تشنگان معرفت وعلم بود؛ نه فقط شیعیان… که همه ی مسلمانان… و غیر آنان… در همه ی مذاهب…
فرزندان و صحابه و خلفا حتی به دانشگاه تو آمده اند! و در کلاس های درس تو حاضر شده اند! حتی بزرگ علمای اهل سنت هم.
حیف نبود خودشان را محروم کنند از علم و دانشی که بی دریغ، چون آفتاب، به همگان می بخشیدی!؟
هنوز هم نام شاگردانت بر سر زبان هاست: جابر بن حیّان… ابوحمزه ثمالی… بهلول…
فخر ماست که به نام تو می شناسندمان! شیعه ی جعفری! و خدا کند که مانیز مایه ی مباهات تو باشیم؛ که فرمودی: ای شیعیان! شما منسوب به ما هستید، پس زینت ما باشید نه مایه ی آبروریزی ما.
سلام بر تو ای فقیه آل محمّد!
سلام بر تو مکتب جعفری ات!
سلام بر تو و شاگردانت!
سلام بر تو و علم بی پایانت!
و خجسته باد میلادت!
و فرخنده باد جعفری بودن تشیعمان!