و غم سرازیر میشود، از قلب زینب به همه ی عالم!
گویی همه ی ذرات عالم آهنگ حزن در دل دارند. حادثه عظیم بود و جانکاه. روزها میگذرد و امروز بازماندگان غم و اندوه، بازماندگان صبر و استقامت، رسیده اند به نقطه ی آغاز.
با زخم هایی بر پای و خستگی راه بر تن؛ اما پرقدرت و استوار. مطمئن و با اراده!
اینجا کربلاست…
جایی که روزی طوفان عظیم در آن به پا شد و امروز سکوت است، سکوت و اندوه و غم.
اینجا کربلاست…
روزی میزبان حادثه ای سترگ بود و امروز چهارده قرن بعد از آن میزبانی عاشقانی ست از سرتاسر عالم.
سلام بر حسین…
سلام بر امامی که گرانترین مصائب عالم در یک روز بر او فرود آمد. سلام بر زینب که همه ی غم های عالم را دید و استوار ماند.
سلام بر مکتبی که پیروز شد…
آمده ایم بگوییم امروز گوشه ی کوچکی از همه ی آن غم های عالم بر دوش ماست. مایی که کوچکیم ولی عاشق…