صبر (قسمت اول)
زندگی انسان در دنیا همراه با مشکلات و حوادث زیادی است که اگر در مقابل آن بایستد وشکیبایی و مقاومت به خرج دهد و نفسش را از اضطراب، اعتراض و شکایت بازدارد و با توکل بر خدا پیش رود، پیروز خواهد شد و اگر جزع و بی تابی نماید و دربرابر حوادث زانو زند و آرامش و طمأنینه ی خود را حفظ ننماید، هیچ گاه به مقصد نمی رسد.
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
منظور از«صبر»همان استقامت در برابر مشکلات و حوادث گوناگون است که نقطه مقابل آن «جزع »، بی تابی، از دست دادن مقاومت و تسلیم شدن در برابر مشکلات است.
علاوه بر زندگی مادی، در زندگی معنوی نیز این مساله وجود دارد. اگر انسان در برابرنفس سرکش و هوا و هوس ها و زرق و برق دنیا و جاذبه های گناه ایستادگی و استقامت ننماید و برای اطاعت فرمان او با مشکلات و ناهنجاری های درون نجنگد، هرگز وجودش صیقل نیافته و به جایگاه والای انسانی نحواهد رسید.
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلصَّبرُ ثَلاثَهٌ: صَبرٌ عِندَ المُصیبَهِ، وَ صَبرٌ عَلَى الطّاعَهِ و َصَبرٌ عَنِ المَعصیَهِ؛
صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترک گناه.
کافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۹۱، ح۱۵
علمای علم اخلاق،صبر را به سه دسته تقسیم می کنند:
۱-صبر بر اطاعت،یعنی شکیبایی در برابر مشکلاتی که در راه اطاعت وجود دارد.
۲-صبر بر معصیت،یعنی ایستادگی در برابر انگیزه های نیرومند و محرک گناه.
۳-صبر بر مصیبت،یعنی پایداری در برابر حوادث تلخ و ناگوار و عدم برخورد انفعالی وترک جزع و فزع.
ادامه دارد